Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Τραγούδι του αρσενικού





Κοιμήσου πάνω στους πόνους μου
αν οι πόνοι μου δε σε καίνε
δέσου στις φτερούγες μου
ίσως οι φτερούγες μου σε κουβαλήσουν
Η ψυχή μου χύνει την ουσία της στην ξαπλωμένη σου σάρκα
η καρδιά μου σκορπίζεται, ξαπλώνοντας σαν ένας πάνθηρας
Αναστήλωσε τους πόθους μου!
Εσύ είσαι το μόνο που έχω
από τότε που έχασα τη θλίψη μου
Σε δέχομαι
όπως το αυλάκι τη σπορά
Με δέχεσαι
Όπως ο άνεμος το ιστίο
Ξέσκισέ με σαν ένα σπαθί
ή άγγιξέ με σαν μια κεραία!
Φίλησέ με,
δάγκωσέ με,
κάψε με,
εγώ έρχομαι στη γη
μόνο για το ναυάγιο των αρσενικών ματιών σου
μες στο απέραντο νερό των θηλυκών ματιών μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: