Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Το ψάρι ποίημα







Κάτοικος της αβύσσου
Ποίημα με βράγχια

Ψαράκι στου ψαριού το στόμα
Του πιο μεγάλου
Του θεόρατου

Στο ενυδρείο

Αιφνίδια ανεβαίνει
Πρέπει
Αναγκασμένο
Αστραπιαία

Ασημένια βολίδα

Σπάει η φούσκα του.

Για μια στιγμή
Αστράφτει ανάποδα
Πολύτιμο
Με την κοιλιά
Στο εχθρικό στοιχείο

Οι άσπρες λέξεις το τρώνε μεμιάς
Αποσυντίθεται


Δεν υπάρχουν σχόλια: