Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

ΠΕΤΡΑ ΛΕΥΚΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ




Ο Σίμα

σπέρνει μια πέτρα

στον αέρα

Η πέτρα ανεβαίνει

Μέσα

είν’ ένας γέρος που κοιμάται

Αν ανοίξει τα μάτια του

η πέτρα θα εκραγεί

στρόβιλος φτερών ραμφών

επάνω σε γυναίκα

που κυλάει

μέσ’ απ’ τα γένια του φθινόπωρου.

Η πέτρα κατεβαίνει

καίει

στην πλατεία του ματιού

ανθεί

στην παλάμη του χεριού σου

μιλάει

μετεωρίζεται

ανάμεσα στα στήθη σου

των υδάτων γλώσσες

Η πέτρα ωριμάζει

Από μέσα

τραγουδούν οι σπορές

Είναι εφτά

Εφτά αδελφές

Εφτά οχιές

Εφτά αχάτινες σταγόνες

Εφτά λέξεις

που αποκοιμήθηκαν

σε γυάλινο κρεβάτι

Εφτά φλέβες νερού

στο κέντρο

της πέτρας

που τη σπάζει του ματιού το βλέμμα

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.



Δεν υπάρχουν σχόλια: