Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΒΝΤΙΒ (ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗΣ)


Οι αρχαίες σου αναβαθμίδες αιωρούνται ανάμεσα στ’ άστρα.
Γαλάζια γαϊδουράκια βόσκουν τη σιωπή τριγύρω.
Η ρωμαϊκή οδός κατεβαίνει πλάι σε γαμήλιες λαμπάδες.
Κραυγή της σάρκας μιας γυναίκας χτυπάει στο ρολόι.
Χλωμοί φαρισαίοι πάνε για ύπνο στα βαθιά σπίτια,
ακούνε το γουρούνι, τις κότες, το τρένο, το ποντίκι.
Το σκοτάδι ανατέλλει με ζωηρά αισθησιακά μάτια.
Το νυφικό πέπλο αναβαίνει με την πνοή της καμινάδας.
Γαλάζια γαϊδουράκια καλπάζουν πάνω στις φεγγαρόλουστες στέγες.
Άγιοι απογειώνονται με ένα σύννεφο από ασπροβαμμένες εκκλησίες,
με ματωμένα αρνιά, καλωσορίζουν το νυφικό πέπλο.
Λεοπαρδάλεις κοιτούν με κεχριμπαρένια μάτια από τα κατώφλια.
Ανάμεσα σε πυξάρια βάκχες με ατλαζένιες κορδέλες
κάνουν σπονδές με ευωδιαστό μύρο από μπρούντζινα αγγεία…



Μετάφραση από τα βουλγάρικα:  Ζντράβκα Μιχάιλοβα 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: