Γυναίκες που πλένετε, μην πείτε ότι με είδατε! Το
εμπιστεύομαι σε ’σας ∙ πουθενά μην το πείτε. Ανάμεσα στη
μικρή μου πουκαμίσα και στα στήθια μου σας φέρνω κάτι.
Είμαι σαν μια πουλακιδίτσα τρομαγμένη… Δεν ξέρω
αν θα τολμήσω να σας πω… Η καρδιά μου χτυπά σα να
πέθαινα… Σας φέρνω ένα πέπλο.
Ένα πέπλο και τις κορδέλες απ’ τα πόδια μου. Ιδέτε:
Υπάρχει αίμα. Μα τον Απόλλωνα, ήταν χωρίς τη θέλησή
μου ! Αμύνθηκα· αλλά ο άντρας που αγαπά είναι πιο δυνατός
μας.
Πλύντε τα καλά· μη λυπηθείτε αλάτι ούτε κιμωλία. Θα
βάλω τέσσερεις οβολούς για ’σας στα πόδια της Αφροδίτης·
κι ακόμα, μια δραχμή ασημένια.
Μετάφραση-παρουσίαση : Δήμος Λειμώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου