Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Ο ΝΟΤΟΣ


Ο Νότος σαν μια μεγάλη

αργή κατεδάφιση.


Το γήινο ναυάγιο των γείσων

κάτω από τον σάπιο ίσκιο του γιασεμιού.


Αδιαλλαξία του φωτός σκοτεινή.


Καταρρέει ο αέρας από τον αέρα

που διαλύει στο τέλος την πέτρα σε σκόνη.


Ίσκιος τίνος, ρωτάς,

στα υγρά σοκάκια του αλατιού.


Δεν υπάρχει τίποτα.


Η νύχτα φρουρεί τυφλά

σβησμένα ερείπια, μούχλες

σεληνιακού φωτός που ανέτειλε.

Η νύχτα.

Ο Νότος.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: