Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Μεταμφιέσεις



Επιστροφή στη σκιά του τήλιου
και στον θόρυβο του χειμμάρου τον απόμακρο πια;
Άραγε γι’ αυτό πρόκειται;

Κάνε ένα βήμα, πριν πέσει η νύχτα.
με τα μάτια καρφωμένα σ’
έναν χαμένο μέντορα, ξαναπές τα λόγια του.
Έτσι θ’ αντιμετωπίσεις αυτή τη μέρα;

Το Φθινόπωρο βάφεται στο χρώμα του ονείρου.
Πόσες φορές επιστρέφει αυτή η εποχή!
Να το περίγραμμα ενός χώρου
που κάποτε καπνίζαμε, τον κοιτώ
υποδεχόμενη το καινούριο συναίσθημα
μεταμφιεσμένο μυθολογικά.

Ξανακατεβαίνουμε στις υπόγειες σάλες
τις αφιερωμένες στους αρχαίους θεούς,
εκεί όπου ο συλλέκτης μάζεψε
της πίστης τις μορφές.
Ο φύλακας προτείνει
να μεταμφιεστώ εγώ σε σένα
και τ’ αντίστροφο
με ρούχα
που είχαμε φανταστεί.
Αλλά μια κραυγή
στη σκιά στης σκάλας τη γωνιά.

Μια άλλη μέρα επίσης, στην εξοχή,
διαβάζαμε τους σβησμένους στίχους
στους γκρι τάφους άρχισε να βρέχει.


Μετάφραση Αγγελική Δημουλή

Δεν υπάρχουν σχόλια: