Τα Μπλουζ των Προσφύγων

Η Πόλη αυτή έχει δέκα εκατομμύρια ψυχές
κάποιοι ζουν σε μέγαρα, κάποιοι ζουν σε τρώγλες φτωχές
Και δεν υπάρχει τόπος για μας, αγαπητή , Και δεν υπάρχει τόπος για μας

Είχαμε μια χώρα και νομίζαμε πως ήτανε ωραία
Δες στον Άτλα και θα την βρείς κει πέρα:
Δεν μπορούμε να πάμε τώρα εκεί , αγαπητή , Δεν μπορούμε να πάμε τώρα εκεί

Στου χωριού το παρεκκλήσι μια γέρικη κρύβεται οξυά
Και κάθε άνοιξη φρέσκα φύλλα πετά
Δεν το κάνουν τούτο, Τα διαβατήρια τα παλιά, αγαπητή,
Δεν το κάνουν τούτο, Τα διαβατήρια τα παλιά

Ο επίτροπος το χέρι στο τραπέζι χτυπά
Αν διαβατήριο δεν έχεις είσαι επισήμως νεκρός μας μηνά
Μα ζωντανοί στέκουμε ακόμη, αγαπητή, Μα ζωντανοί στέκουμε ακόμη

Καρέκλα σε μια επιτροπή που πήγα μου προσφέραν
Ευγενικά τον επόμενο να περάσω χρόνο μου ζητήσαν
Μα που θα πάμε τώρα, αγαπητή, Μα που θα πάμε τώρα

Πήγα σε μια συνάντηση, σηκώθηκε ο ομιλητής και είπε εκεί
Αν μέσα τους αφήσουμε να μπουν, της ημέρας θα μας κλέψουν το ψωμί
Μιλούσε για μένα και για σένα, αγαπητή, Μιλούσε για μένα και για σένα

Νόμιζα πως άκουσα τον κεραυνό στον ουρανό να μουρμουρά
Ήταν Ο Χίτλερ που πάνω απ την Ευρώπη «Να πεθάνουν» λέει και βλοσυρά κοιτά
Ω στο μυαλό του μας γυρνά αγαπητή, Ω στο μυαλό του μας γυρνά.

Είδα ένα Πούντλ σκυλί με παλτό που μια κονκάρδα το κουμπώνει να φοράει
Είδα μια πόρτα να ανοίγει και μια γάτα να γλιστράει
Αλλά δεν ήταν Γερμανοί Εβραίοι Αγαπητή, Αλλά δεν ήταν Γερμανοί Εβραίοι

Πήγα κάτω στο λιμάνι και στάθηκα στη προκυμαία
Είδα τα ψάρια να γλιστρούν ελεύθερα και ωραία
Μόλις Δέκα μέτρα παρακεί μοιραία, αγαπητή, δέκα μέτρα παρακεί μοιραία

Σε ένα δάσος περπατούσα τα πουλιά χαζολογούσα
Πολιτικούς δεν είχαν τι ωραία τραγουδούσαν
Δεν ήταν του δικού μας είδους, αγαπητή, δεν ήταν του δικού μας είδους

Όνειρο ένα κτήριο πως είδα με χίλιους ορόφους
Παράθυρα χίλια και πόρτες χίλιες μες τους ορόφους
Ούτε ένας δικός μας, αγαπητή, ούτε ένας δικός μας

Στεκόμουν σε ένα μεγάλο πεδίο κι έπεφτε χιόνι
Δέκα χιλιάδες στρατιώτες περπατούσαν πάνω κάτω στο χιόνι
Ψάχνοντας για μένα και σένα, αγαπητή , Ψάχνοντας για μένα και σένα

W H Auden
Μετάφραση Σ. Φάβρος