Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

Θοδωρής Βοριάς, «Στιγμές από το ρεπερτόριο του θανάτου», e-book, Θεσσαλονίκη, 2018






ΣΕΠ 07Κατηγορία: Αφίξεις, καταχώρηση από: Σπύρος Αραβανής





`

στ΄



Ἐπιστροφὴ στὰ χαλάσματα

Τότε, στὸ σπίτι μας, ἒπιανα ἓνα μεγάλο καρφί,
ἀπὸ τὰ «δεκάρια» κι ἓνα σφυράκι
κι ἀντέγραφα τὰ ἒργα τῶν μεγάλων.
Εἶχα γιὰ ἐκσκαφέα τὸ σφυρὶ μὲ τὸ καρφί·
λίγο λίγο χαλνοῦσα τὸν σάπιο σουβὰ τοῦ τοίχου μας
τὶς μέρες ποὺ γκρεμίζανε
κάποιο χαμόσπιτο στὴ γειτονιά.
`
*
θ΄



Δρομολόγια μὲ τὴν πανσέληνο

Βλέπεις ἐκεῖνον μὲ τὸ πιστόλι;
Θέλει νὰ πεθάνει.
Ψάχνει στὶς τσέπες του γιὰ σφαῖρες
λὲς καὶ ψάχνει γι’ ἀναπτήρα.
Βλέπεις τὸν ἂλλον;
Βάζει τὸ χέρι του στὴ μέσα τσέπη τοῦ μπουφὰν
καὶ τραβάει τὴν καρδιά του.
Τὴν κοιτάζει προσεχτικὰ στὸ φεγγαρόφωτο,
τὴν παραδίνει στὸν ἀστυφύλακα
γιὰ νὰ ἐξακριβώσει τὰ στοιχεῖα.


`
*
ια΄

Φύσηξε ἀπὸ τὴ μεριὰ τῆς Παλαιστίνης.
Τὰ σύννεφα ἔφεραν πόλεμο
στὴ νυσταγμένη πολιτεία μας.
Πρῶτα ψιχάλιζε δάκρυα
καὶ τώρα βρέχει αἷμα.
Ἂν τὸ γυρίσει σὲ χαλάζι,
ὁ θεὸς νὰ φυλάξει
τοὺς νυχτερινοὺς διαβάτες
ποὺ δὲ θά ’χουν
ἀλεξίσφαιρες ὀμπρέλες.
`
*

ιβ΄

Πρῶτα σκοτώσανε τὰ δέντρα·
οἱ πεθαμένοι κορμοὶ
δὲ γίνεται νὰ συμπονέσουν τοὺς μελλοθάνατους
κι οἱ ρίζες τους δὲ θὰ ρουφήξουν
αἷμα ἐκτελεσμένων.
`
*
ιε΄
Σιδερένιοι στρατιώτες
Εἴμαστε σιδερένιοι στρατιῶτες,
οἱ χάρτες μας εἶναι χάρτες ἄλλης γῆς.
Ἐδῶ οὔτε γι’ ἀγάλματα μᾶς θέλουν
οὔτε γιὰ σκιάχτρα.
Φταῖμε γιατὶ ἦταν φτηνὸ τὸ μέταλλό μας,
γιατὶ τὸ σπέρμα μας σκουριὰ πλημμύρισε τὶς μῆτρες,
γιατὶ πιὸ ἄγονο ἀπ’ τὴ σκουριὰ δὲν ἔχει σπέρμα.

`
*
κ΄

Τὸ ρεπερτόριο τοῦ θανάτου

Κάθε ἐποχὴ ὁ θάνατος
ἔχει τὸ δικό του ρεπερτόριο.
Εἶναι κι οἱ φιλόμουσοι,
ποὺ ξεχωρίζουν τὴ μουσικὴ τῆς κάθε σφαίρας.
Ποὺ ξεχωρίζουν τὸ μοναδικὸ ἐμβατήριο
τοῦ δικοῦ τους θανάτου
μέσα ἀπὸ τὶς χιλιάδες, πιστὲς
στὸ στόχο τους βολίδες.
Εἶναι κι οἱ ἄλλοι ποὺ ἀναστενάζουν,
ἀνασφαλεῖς γιὰ τὴ ζωή τους,
ἐξαρτημένοι ἀπὸ τὶς δειλές,
τὶς ἄστοχες σφαῖρες,
ἐκεῖνες ποὺ προτίμησαν νὰ ἐξοστρακιστοῦν
πάνω στὸ ἄψυχο μπετόν,
ἐκεῖνες τὶς παράφωνες
σφαῖρες τοῦ οἴκτου.
`
*******************************************************************
O Θοδωρὴς Βοριᾶς gεννήθηκε τὸ 1970 στὴ Θεσσαλονίκη. Ἐξέδωσε τὶς ποιητικὲς συλλογές: «Τὸ τρὺπιο ταβάνι» (Ἐρωδιὸς 2005), «Νυχτερινὲς ἐπιπλοκὲς» (Ἐρωδιὸς 2008), «Πυγολαμπίδες» (Ὀκτασέλιδο τοῦ Μπιλιέτου 2011), «Χαμένες ψηφίδες» (ἰδιωτικὴ ἒκδοση 2012), «Στιγμὲς ἀπὸ τὸ ρεπερτόριο τοῦ θανάτου» (ἰδιωτικὴ ἒκδοση 2018) καὶ δύο βιβλία σὲ ψηφιακὴ μορφή: «Εὐριπίδης [Ἀνδρομάχη]» (ἰδιωτική ἒκδοση 2009) μὲ 18 ἀποσπάσματα τοῦ ἒργου, καὶ «Εὐριπίδης [Μήδεια]» (ἰδιωτικὴ ἒκδοση 2010) μὲ 21 ἀποσπάσματα, σὲ ἐλεύθερη ἀπόδοση, διαθέσιμα στὸ διαδίκτυο. Ποιήματα τῶν συλλογῶν του ἒχουν μεταφραστεῖ στὰ ἰταλικά, στὰ ἰσπανικά, στὰ πολωνικὰ καὶ στὰ ρουμάνικα. Διατηρεῖ στὸ διαδίκτυο τὸ ἠλεκτρονικὸ περιοδικὸ «Λογοτεχνικὰ Ἐπίκαιρα» (http://logotexnika-epikaira.blogspot.com) καὶ τὴν ἱστοσελίδα «Τὸ Ἐργαστήρι» (http://vorias.blogspot.com). Ὑπῆρξε ὑπεύθυνος σύνταξης τοῦ μηνιαίου ψηφιακοῦ περιοδικοῦ «Λογοτεχνικὰ Σημειώματα» ποὺ κυκλοφόρησε ἐλεύθερα στὸ διαδίκτυο μέσω τῆς ἱστοσελίδας «Λογοτεχνικὰ Ἐπίκαιρα» ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2010 μέχρι τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2012. Ποιήματά του ἒχουν δημοσιευτεῖ στὰ περιοδικά: Νέα Εὐθύνη, Πλανόδιον, Μπιλιέτο, Τὰ Ποιητικά, Ρωγμές, Ἐνδοχώρα, Νέα Σκέψη, Σύγχρονη Σκέψη, Σοδειὰ, Diario de Avisos (Ἰσπανία), Pro Libris (Πολωνία), Steaua Dobrogei (Ρουμανία) καὶ στὶς ποιητικὲς ἀνθολογίες: Δεκαεννέα Ποιητὲς τῆς «Καλῆς μεριᾶς», Κι ἐγὼ θὰ σ’ ἀγαπάω κάθε μέρα, Ποιητικὸ Ἡμερολόγιο, Ξένων αἱμάτων τρύγος, Poesia Neogreca (ἰταλικὴ ἒκδοση). Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν στὰ λογοτεχνικὰ περιοδικὰ τοῦ διαδικτύου: Ποιεῖν, Στάχτες, Βακχικόν, Περὶ Γραφῆς κ.α

http://www.poiein.gr/archives/39651/index.html#more-39651

Δεν υπάρχουν σχόλια: