Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΠΟΙΗΣΗ


Με φωτιά, σε κάποια αρχή, έφτιαξαν
οι θεοί των πρώτων ανθρώπων
που την είδαν και την αγαπήσανε, μόνοι τους
τη γυναίκα.
Εσμίλεψαν τρέμοντας τ’ απέραντα στήθη της,
της κόμης της τον κυματισμό,
του φύλου της το κύπελλο, πιο περίπλοκο από μέσα
και απ’ το μέσα της θαλάσσιας αχηβάδας.
Σχεδίασαν με κόπο τη σκιά του ίσκιου της,
την καμπύλη και τις δαγκωνιές αυτού του παιχνιδιού με τη φωτιά
που έχει κόκκινης παρθένας γεύση κάτω από τη γλώσσα
και σηκώνει ψηλά
το αιφνίδιο κάλλος αναμμένων κάρβουνων στα μάτια.
Από τότε το κορμί της
φτιάχτηκε αιδώς απτή
με σάρκα και οστά.
Γυναίκα λέω
το γλυκό αλάτι της λέξης ποίηση.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: