(Ο χιονιάς ξερίζωσε) Χρύσα Βελησσαρίου

Ο χιονιάς ξερίζωσε
το δέντρο που φύτεψα πριν χίλια χρόνια
Το χαιρόμουν και το συνήθισα παρόν
Ατενίζω απ' την κορφή των ερειπίων
τον ωκεανό της δημιουργίας
που έρεε όσο δερνόμουν ανελέητα

Αν είναι να περνάς κάπως στο μέλλον
ας είναι και μέσα από γκρέμισμα
Αν είναι να περνάς κάπως στο αιώνιο
ας είναι και μέσα απ' το θάνατο
Αν είναι κάπως να νιώσεις, να αισθανθείς
ας υποστείς, ας πονέσεις

Αφού η οργή του χιονιά δεν αγγίζεται αλλιώς

Κρατιέμαι γερμένη
κι ας με τα δόντια

Αν είναι κάπως να εκφραστώ
δεκάρα δε δίνω
αν δείχνω μελό

(c)ChryssaVelissariou2020